У Дзяржаўнай установе адукацыі "Дудзіцкая сярэдняя школа” па ініцыятыве былога дырэктара школы Гайкевіча Сцяпана Васільевіча ў жніўні 2010 года быў створаны этнаграфічны куток ільну, які з цягам часу плануецца пераўтварыць у музей.
"Чысцейшая з раслін, адзін з самых лепшых пладоў зямлі”,- пісаў пра лён рымскі гісторык Апулей шмат вякоў таму назад. І сёння гэтыя словы не страцілі свайго першапачатковага сэнсу, наадварот, з кожным годам лён усё больш і больш заваёўвае павагу людзей. Яшчэ не так даўно лён лічыўся адной з галоўных сельскагаспадарчых культур уБеларусі, своеасаблівым сімвалам нацыянальнай эканомікі. Але, на вялікі жаль, сёння гэта культура перажываене лепшыя часы свайго існавання. Без падтрымкі дзяржавы сёння ніводзін з ільнозаводаў працаваць няздольны, і па распараджэнню Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь гэта культура і вытворчасць на яе аснове будуць адраджацца.
Па-гэтаму, мэта стварэння школьнага музея была наступнай: паведаміць кожнаму яго наведвальніку аб гісторыі і паходжанні гэтай культуры.
У этнаграфічным кутку сабраны наступныя экспанаты:
доўгае валакно;
ільняное семя;
кудзеля – кароткае валакно;
кастрыца;
брыкет з кастры;
канат;
пліта прасованая;
пража беленая;
узоры дэкаратыўнай, мэблевай тканіны, тканіны для жывапісу, для занавесак (прадукцыя Аршанскага льнокамбінату, з якім школа наладзіла сувязь);
мужчынская сарочка;
жаночая сарочка;
абрусы саматканыя;
набожнік;
сукала;
пранік;
ткацкі станок;
самапрадка;
верацяно; кніга Івана Вярбіцкага "Ручніком дарожка”;
часопісы "Белорусское сельское хозяйство” з матэрыяламі аб вырошчванні і вытворчасці льну;
кніга "Беларускі лён” з фотаздымкамі прадукцыі Аршанскага льнокамбіната;
папка "Лён усродках масавай інфармацыі”;
папка "Лён у фальклоры”.
Адказны за куток – Малашчанка Ніна Васільеўна, настаўніца беларускай мовы і літаратуры.
